پایین‌آوردن ریسک

• کاهش خطر سقوط و آسیب حین جابه‌جایی
• جلوگیری از آسیب اسکلتی‌عضلانی مراقبین

افزایش استقلال بیمار

• کاهش وابستگی به کمک دستی
• بهبود عزت‌نفس و کیفیت زندگی

کارایی و سهولت

• کنترل از راه دور و تنظیم ارتفاع
• جابجایی نرم میان تخت، ویلچر، سرویس بهداشتی و خودرو

نیازسنجی بیمار و فضا

• وزن و وضعیت حرکتی بیمار
• تعدد انتقال‌ها و مسیرهای رایج
• فضای موجود برای مانور

ایمنی و خدمات

• استانداردهای ایمنی و مهار مطمئن
• گارانتی معتبر و قطعات در دسترس
• آموزش و دفترچه راهنما

فلو ۱ — تخت ⇄ ویلچر

• ویلچر را نزدیک تخت بگذارید؛ ترمز را درگیر و جاپایی‌ها را جدا کنید.
• اسلینگ Universal را با پوشش کامل پشت/پا جاگذاری کنید؛ حلقه‌های هم‌قد را ببندید.
• چرخ‌های عقب بالابر را قفل و بیمار را ۵–۱۰cm بالا بیاورید؛ تعادل را چک کنید.
• هم‌تراز با نشیمن ویلچر شوید و آرام پایین بیاورید تا تماس کامل برقرار شود.
• حلقه‌ها را مرحله‌ای آزاد و جاپایی‌ها/کمربند را تنظیم کنید.

فلو ۲ — ویلچر ⇄ سرویس بهداشتی

• اگر کنترل تنه خوب است: Toileting؛ در غیر این‌صورت Universal استفاده کنید.
• مسیر کنار WC را باز کنید؛ کف باید خشک و غیرلغزنده باشد.
• حلقه‌ها را متقارن ببندید؛ ارتفاع بار را کم نگه دارید و هم‌ترازی لگن را با نشیمن WC تنظیم کنید.
• پس از استقرار، حلقه‌ها را امن و مرحله‌ای آزاد کنید؛ حریم و بهداشت را رعایت کنید.
• برای کنترل عفونت اسلینگ، بخش بهداشت را ببینید.

فلو ۳ — تخت ⇄ حمام/صندلی حمام

• اسلینگ مشِ ضدآب انتخاب کنید؛ پس از کار کاملاً خشک شود.
• درِ حمام را تا حداکثر باز کنید؛ مسیر لغزنده را با کف‌پوش ضدلغزش ایمن کنید.
• درجهٔ IP دستگاه/ریموت را چک کنید؛ از پاشش مستقیم روی اجزای برقی پرهیز کنید.
• پس از انتقال، اسلینگ خیس را تعویض/خشک کنید تا بو/سایش ایجاد نشود.

فلو ۴ — از روی زمین ⇄ تخت (پس از لغزش/خستگی)

• ارزیابی درد/آسیب؛ در صورت شک به شکستگی/بی‌ثباتی، انتقال را متوقف و از کمک تخصصی استفاده کنید.
• اسلینگ Full-Body با تکیه‌گاه سر به‌کار ببرید؛ پایه‌ها را در بازترین حالت برای پایداری قرار دهید.
• اسلینگ را با احتیاط از پهلو جاگذاری کنید؛ حلقه‌ها متقارن بسته شود.
• با سرعت پایین و مکث‌های کوتاه لیفت کنید؛ هم‌تراز با تخت و سپس پایین بیاورید.

فلو ۵ — تخت/ویلچر ⇄ تمرین ایستاده (Sit-to-Stand)

• تنها برای بیمارانی که بخشی از وزن را تحمل می‌کنند؛ برای تحمل وزن صفر مناسب نیست.
• کمربند سینه/زیر بغل را محکم اما راحت ببندید؛ در صورت وجود، پد ساق را تنظیم کنید.
• فرمان «سه… دو… یک…» و لیفت آهسته؛ وضعیت سر/تنفس را پایش کنید.
• برای فیزیوتراپی: زمان ایستادن را به‌تدریج افزایش دهید؛ خستگی/درد = توقف.

فلو ۶ — ویلچر/تخت ⇄ خودرو

• محیط پارک هم‌سطح، ترمز دستی درگیر، درِ خودرو کاملاً باز.
• اسلینگ Universal یا Hammock باریک؛ ارتفاع بار کم و حرکت میلی‌متری.
• راهنمای کامل در چک‌لیست انتقال به خودرو.

مونتاژ اولیه (خروج از کارتن)

• ۱) محتویات را چک کنید: شاسی چرخ‌دار، ستون/بازو، اسپردر/قلاب، ریموت، باتری، شارژر، اسلینگ نو.
• ۲) شاسی را روی سطح صاف بگذارید؛ پایه‌ها را تا انتها باز و قفل ضامن را بررسی کنید.
• ۳) ستون/جک را طبق دفترچه روی شاسی نصب و پین/پیچ ایمنی را محکم کنید.
• ۴) اسپردر بار را سوار کنید و خار ضامن را ببندید.
• ۵) باتری را جا بزنید؛ ریموت، توقف اضطراری و پایین‌آوری اضطراری را تست کنید.
• ۶) «تست خشک» بدون بیمار: بالا/پایین ۱۰–۱۵ سانتی‌متر + قفل چرخ‌ها.

تا و جمع‌کردن (Fold)

• ۱) بازوی لیفت را در پایین‌ترین ارتفاع قرار دهید؛ اسپردر را به بدنه نزدیک کنید.
• ۲) پایه‌ها را ببندید تا عرض دستگاه کم شود؛ ضامن/اهرمِ تا شدن ستون را آزاد و ستون را تا کنید.
• ۳) ریموت/کابل را دور گیرهٔ مخصوص جمع کنید؛ قلاب‌ها را در پوشش نرم قرار دهید.
• ۴) اسلینگ‌ها را جداگانه و خشک نگه‌داری کنید (برچسب‌گذاری شخصی برای هر بیمار).
• ۵) برای حمل دستی، از دو نفر کمک بگیرید یا ستون را از شاسی جدا کنید.

حمل و جابه‌جایی در منزل

• دستگاه را فقط از شاسی هدایت کنید؛ هرگز از بازو/اسپردر نکشید.
• از عبور روی آستانه‌های بلند/شیب تند با دستگاه باز شده پرهیز کنید؛ یا از رمپ کوتاه استفاده کنید.
• کابل‌ها زیر چرخ نروند؛ ریموت را روی گیرهٔ بدنه ببندید.
• در راهروهای باریک، ابتدا پایه‌ها را ببندید و سپس حرکت کنید.

حمل با خودرو و نگه‌داری

• دستگاهِ تا شده را در صندوق یا ون با تسمهٔ مهار ثابت کنید تا نلغزد.
• برای جلوگیری از ضربه، اسپردر/قلاب را جدا و در پوشش نرم بگذارید.
• در گرمای/سرمای شدید، باتری را جداگانه و در دمای معتدل حمل کنید.
• محیط ذخیره‌سازی: خشک، دور از بخار مستقیم حمام و تابش مستقیم خورشید.

هزینه اولیه vs. ارزش چرخه عمر

• مدل‌های باکیفیت = ایمنی بیشتر + هزینه نگهداری کمتر
• پرهیز از مدل‌های ارزانِ بی‌استاندارد

سرویس دوره‌ای

• بازبینی باتری، سیستم کنترل و اتصالات
• نظافت منظم دستگاه و شست‌وشوی اسلینگ‌ها

اصول پایه

• برای هر بیمار، اسلینگ اختصاصی با برچسب نام/کد داشته باشید؛ بین بیماران مشترک استفاده نکنید.
• قبل از هر لیفت: وضعیت پارچه، دوخت‌ها، حلقه‌ها/D-Ring و برچسب ظرفیت را بررسی کنید.
• پس از هر استفاده: آویزان‌کردن برای خشک‌شدن و تهویه؛ از انبارش مرطوب پرهیز کنید.
• در حمام: از اسلینگ مشِ ضدآب و خشک‌کردن کامل بعد از کار استفاده کنید.
• برای مراکز: اسلینگ‌ها را کدگذاری رنگی (سایز/بخش) و قفسه‌بندی تمیز/کثیف جدا کنید.

شست‌وشو و ضدعفونی (راهنمای عملی)

• طبق راهنمای سازنده عمل کنید؛ اگر در دسترس نیست: آب ولرم تا ۴۰–۶۰°، شویندهٔ ملایم، بدون سفیدکنندهٔ کلردار مگر مجاز باشد.
• خشک‌کردن: آویزان در سایه/هوای آزاد؛ اگر خشک‌کن دارید، روی دور پایین و زمان کوتاه.
• پس از شست‌وشو: حلقه‌ها و نقاط اتصال را دوباره بررسی کنید؛ تغییر شکل/جمع‌شدن = عدم استفاده.
• روی اسلینگ‌ها از مواد ضدعفونی‌کنندهٔ خورنده استفاده نکنید؛ ابتدا سطوح سختِ دستگاه را ضدعفونی کنید.

برنامهٔ نظافت برحسب محیط

مدیریت آلودگی حاد (خون/ترشحات)

• دستکش بپوشید؛ اسلینگ را در کیسهٔ دربسته به بخش شست‌وشو منتقل کنید.
• از تماس با سطوح تمیز جلوگیری کنید؛ مسیر تمیز/کثیف را جدا کنید.
• طبق دستور سازنده شست‌وشوی عمیق انجام دهید؛ اگر لکه/بو باقی ماند یا دوخت آسیب دید، تعویض.
• سطوح سخت دستگاه را جداگانه ضدعفونی کنید؛ کابل/ریموت خیس نشود.

منزل

• افزایش استقلال بیمار و رضایت خانواده
• کاهش فشار فیزیکی مراقبین

مرکز درمانی

• کاهش ریسک شغلی پرستاران
• تسهیل توانبخشی (ایستادن، تعادل، جلوگیری از دکمبیت)

آرتروز (Osteoarthritis)

• درد و محدودیت دامنه حرکتی؛ بلندکردن دستی = تشدید درد و ریسک سقوط.
• لیفت مکانیزه، انتقال تخت⇄ویلچر⇄سرویس را نرم و پیش‌بینی‌پذیر می‌کند.
• کاهش فشار روی زانو/کمر بیمار و مراقب، مخصوصاً در انتقال‌های روزانه.

مطالعهٔ مقاله آرتروز

روماتیسم (Rheumatism)

• التهاب و سفتی مفاصل، کنترل تعادل را سخت می‌کند؛ لیفت ایمن‌تر از بلندکردن دستی است.
• حرکت آرامِ دستگاه، شوک مفصلی را کاهش می‌دهد و فرایند انتقال را استاندارد می‌کند.
• کاهش خستگی مراقب و خطر آسیب اسکلتی‌عضلانی.

مطالعهٔ مقاله روماتیسم

زانودرد

• تحمل وزن روی زانو دشوار/دردناک است؛ لیفت، وابستگی به اتکای زانو را حذف می‌کند.
• کمک به نشستن/برخاستن کنترل‌شده بدون فشار ناگهانی روی مفصل زانو.
• ایمن‌سازی مسیرهای پرتکرار (تخت، سرویس، حمام).

مطالعهٔ مقاله زانودرد

پارکینسون

• فریز حرکتی/لرزش در لحظهٔ جابه‌جایی، ریسک سقوط را بالا می‌برد؛ لیفت سرعت و جهت را کنترل می‌کند.
• تثبیت بدن در حین انتقال، استرس بیمار و مراقب را کم می‌کند.
• بهبود استقلال در فعالیت‌های پایه (WC، حمام، تخت⇄ویلچر).

مطالعهٔ مقاله پارکینسون

ام‌اس (MS)

• خستگی، ضعف و اسپاستیسیته، انتقال دستی را پرخطر می‌کند؛ لیفت، حرکت نرم و قابل‌پیش‌بینی می‌دهد.
• کاهش انرژی مصرفی بیمار برای جابه‌جایی و جلوگیری از فرسودگی مراقب.
• پایداری بیشتر در فضاهای تنگ یا لغزنده.

مطالعهٔ مقاله ام‌اس

خانه سالمندان / بیمارستان

• کاهش آسیب‌های اسکلتی‌عضلانی پرسنل و حوادث انتقال.
• استانداردسازی فرآیند جابه‌جایی؛ افزایش بهره‌وری در شیفت‌های شلوغ.
• بهبود تجربهٔ بیمار و کیفیت مراقبت (HCAHPS/رضایت همراهان).

مطالعهٔ مقاله خانه سالمندان

گام ۱ — ارزیابی و آماده‌سازی

• شناسایی بیمار، رضایت/آگاهی، بررسی درد/سرگیجه.
• کنترل لوله‌ها/کابل‌ها (اکسیژن، کاتتر، درن).
• انتخاب اسلینگ مناسب و سایز بر اساس وضعیت حرکتی و وزن.
• ایمن‌سازی محیط: کف خشک، مسیر بدون مانع و نور کافی.

گام ۲ — آماده‌سازی تجهیزات

• بازبینی دستگاه: باتری، اتصالات، قفل چرخ‌ها، اسپردر/قلاب.
• چک ظرفیت نامی دستگاه و اسلینگ (برچسب‌ها خوانا باشند).
• آزمون «لیفت خشک» ۵–۱۰ سانتی‌متر بدون بار.
• هماهنگی تیم و تعیین نقش‌ها (Lead/Spotter).

گام ۳ — اجرای لیفت

• قراردهی صحیح اسلینگ؛ حلقه‌ها هم‌قد و متقارن متصل شوند.
• قفل چرخ‌های عقب؛ سرعت لیفت پایین و یکنواخت.
• ارتباط کلامی پیوسته با بیمار؛ پایش راحتی و تنفس.
• Spotter مسیر و لاین‌ها را پایش کند.

گام ۴ — انتقال و استقرار

• در صورت نیاز به جابه‌جایی، فقط روی سطح صاف و با ارتفاع بار کم.
• هم‌ترازی لگن با سطح مقصد؛ حمایت از سر/گردن در نیازمندان.
• پایین‌آوردن آرام تا تماس کامل؛ آزادسازی ایمن و مرحله‌ای حلقه‌ها.
• چک نهایی فشار نقاط تماس و وضعیت درد/راحتی.

گام ۵ — پاک‌سازی، ضدعفونی و ثبت

• ضدعفونی سطوح سخت دستگاه؛ مدیریت اسلینگ طبق پروتکل بهداشت.
• شارژ باتری، پارک ایمن دستگاه، ثبت وضعیت خرابی احتمالی.
• ثبت در پرونده: نوع اسلینگ/مسیر، کمک‌افزارها، عوارض/نزدیک‌خطا.
• در صورت نیاز آموزش تکمیلی؛ ارجاع به ویدئوی آموزشی.

تحویل شیفت (Handover) — چک‌لیست کوتاه

• وضعیت دستگاه: شارژ، آلارم‌ها، نیاز سرویس.
• موجودی اسلینگ‌ها: تمیز/کثیف، سایزها، برچسب‌ها.
• تغییرات وضعیت بیماران مرتبط با لیفت.
• رویداد/نزدیک‌خطای ثبت‌شده و اقدام اصلاحی.

KPIهای پایش ایمنی و کیفیت

• نرخ سقوط/آسیب حین انتقال (به ازای ۱۰۰۰ انتقال).
• آسیب اسکلتی‌عضلانی کارکنان مرتبط با لیفت.
• نزدیک‌خطاها (Near Miss) و زمان اقدام اصلاحی.
• درصد تطابق با چک‌لیست پیش از لیفت.
• درصد اسلینگ‌های مردود در بازرسی دوره‌ای.

راهنمای انتخاب سریع

• اگر کنترل سر/تنه ضعیف است، خطر سقوط بالاست، یا باید از روی زمین/به خودرو منتقل شوید ⇒ بالابر جرثقیلی بهترین انتخاب است (چک‌لیست خودرو و ویدئو).
• اگر مشکل اصلی WC است و سایر انتقال‌ها ساده‌اند ⇒ «بالابر سرویس» می‌تواند کفایت کند.
• اگر چالش شما صرفاً آستانه‌ها/پله‌های کوتاه است ⇒ «رمپ ویلچر» را در کنار ابزار اصلی‌تان اضافه کنید.

امنیت و بهداشت

• در همهٔ گزینه‌ها، از بلندکردن دستی با ریسک آسیب کمر پرهیز کنید.
• اسلینگ/کمربندهای پارچه‌ای را طبق پروتکل بهداشت تمیز و خشک نگه دارید.
• برای اولین استفاده، ویدئوی آموزش و «تست خشک» را فراموش نکنید.